Poro santriku kabeh, aku bungah lan syukur, sliramu sa-iki podo kumpul ono ing majlis kene, krono arahe silaturrahin, halal bi halal lan ngapuro-ngapuronan. Kowe saiki podo kumpul awa-e… Mugo” olae kumpul iki biso tembus ono ing ati. Yen kumpul awa-e lan atine di dasari kalawan kman lan amal soleh, Insya Alloh… so’ bakal kumpul ono eng surgo na’im. Neng yen kumpul awa-e, ananging atine poropadhu, atine congkrah… ba-arti… ketemple-an sifat munafiq.
Kowe kabeh kudhu pangertwn marang tonggo-tonhgo lan sedulur”mu. Ojo etho’-etho’ ora ngerti, seng nduweni bondo… bantuwo kalawan bondone, seng ora nduwi… ojo tomak. Seng nduweni ilmu… sergeppo mulang lan nglakoni ilmune… seng bodho… ngajiyo… seng nduweni pangkat… bantuwo kalawan sa’ mampune.
Wes sa’mustine wong iku werno-werno… ono seng bungahake… ono seng nglara-ake. Nanging kowe kabbheh supoyo ngapuro marang sopo wae. Podo ugo wong kuwi njalo’ ngapuro utowo ora’. Sebab wong kang nglara-ake kuwi kadang-kadang ora njarak. Utowo kowe dhewe tau nglara-ake wong liyo. Mnowo ono wong kondo… “Aku ora tau nglara-ake wong liyo”… Iku bwaanget klirune.
Iki seng kudhu di gate-ake tennanan… Wong iku, yen bener pangendikane, sae tuminda-e, lan ressi’ atine… Insya Alloh di sennengi wong akeh lan ento’ ridhone Alloh. Neng yen swali-e… Yo swali-e… Mugo” aku lan kuwe kabeh iso nglakoni kabeh iki… Amiiiin.
Tgl 1 Syawal : 03 Maret 1998
Izin share y…..